فلوسایتومتری به عنوان یکی از روشهای دقیق کمی به شکل روزافزونی در روشهای تحقیقاتی وتشخیص بالینی به کار میرود. در این روش که هدف اصلی آن بررسی سلولهای منفرد از نظر شاخصهای فیزیکی و فلورسنس است، نمونه به شکل جریانی از سلولهای شناور در دستگاه به حرکت درآمده و بهواسطه تفاوت فشار نسبت به محلولی که در آن تزریق میشود به شکل جریانی از سلولهای منفرد در میآید. سپس در مقابل منابع نوری که به طور عمده لیزرهای با توان پایین هستند قرار میگیرد. برخورد پرتوهای لیزر به سلول سبب پراکنشهای مختلف نوری در زوایای مختلف و گاهی تغییر در طول موج تابشی بهواسطه عناصر فلورسنس میشود. این پراکنش ها معرف ویژگیهایی از سلول مانند اندازه، پیچیدگیهای ساختاری و شاخصهای سطحی و درونسلولی هستند. در این روش میتوان جمعیتهای سلولی متفاوت از نظر اندازه و ساختار را تشخیص داد. استفاده از تکنولوژی رنگهای فلورسنس و ترکیب آنها با آنتیبادیهای تولید شده بر علیه شاخصهای سلولی به شناسایی انواع سلولها کمک میکند. فلوسایتومتری به عنوان یک روش تشخیصی، کاربرد وسیعی در تشخیص بیماریهای خونی و نقص ایمنی دارد. در تحقیقات مرتبط با علوم سلولی به عنوان یک روش مطلوب در شناسایی نوع سلول، بررسی DNA محتوای در طی تقسیم سلول، بررسی آپوپتوز و جداسازی دسته خاصی از سلولها به کار میرود. علاوه بر علوم زیستپزشکی، این روش در شاخههای دیگری همچون بیوتکنولوژی کشاوزری، آب و فاضلاب و صنایع غذایی نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
جهت تعیین وقت برای استفاده از خدمات آزمایشگاه ۷۲ ساعت قبل، از طریق شماره تماس ۰۹۱۲۹۱۵۵۰۶۱ با مسئول آزمایشگاه هماهنگ شود.
در مواردی که آماده سازی نمونه توسط کاربر خارج از آزمایشگاه فلوسایتومتری صورت میگیرد، نمونه باید سریعا به آزمایشگاه در دمای مناسب (۴ تا ۲۰ درجه) انتقال یابد. اگر شرایط انتقال فراهم نبود، نمونه با پارافرمالدهاید ۱ تا ۴ درصد فیکس شده در زمان مناسب به آزمایشگاه منتقل شود.
برای بررسی شاخصهای مزانشیمی، آپوپتوز و چرخه سلولی، نمونه پس از جداسازی در حجم ۵۰۰ میکرولیتر PBS+10%FBS در دمای مناسب جهت آمادهسازی به آزمایشگاه انتقال یابد.